โฟม PMI ส่วนใหญ่ประกอบด้วยแผง วัสดุหลัก และข้อต่อกาว และโหลดจะถูกถ่ายโอนระหว่างส่วนประกอบทั้งสองที่ด้านหน้าผ่านข้อต่อกาว หน้าที่ของโครงสร้างแซนวิชคือช่วยให้วัสดุแกนน้ำหนักเบาที่มีความหนาบางสามารถทนต่อแรงเฉือนได้ ในขณะเดียวกันก็แยกแผงรับน้ำหนักที่ค่อนข้างแข็งและบางออกเป็นสองส่วน สำหรับแผง การพิจารณาหลักคือความแข็งแรงและความแข็งแกร่งของวัสดุ แต่สำหรับวัสดุแกนนั้นจุดประสงค์หลักคือการลดน้ำหนัก

ในโครงสร้างเครื่องบิน มักใช้อลูมิเนียมรังผึ้งหรือโฟมเป็นวัสดุหลัก ซึ่งมีข้อดีของโมดูลัสการบีบอัดสูงและน้ำหนักเบา เป็นวัสดุแซนวิชที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในด้านการบิน มักจะใช้ร่วมกับพรีเพกคาร์บอน/ใยแก้ว ในด้านวัสดุคอมโพสิต วัสดุหลักที่ใช้กันทั่วไปของโครงสร้างแซนวิชคือโฟม PMI โดยทั่วไปจะใช้โครงสร้างแบบแซนด์วิชในขอบนำของปีกและหางเสือ ประตูล้อลง ลำตัวปีก/แฟริ่งปลายปีก ฯลฯ

เช่นเดียวกับโครงสร้างแซนวิชแบบรังผึ้ง ข้อบกพร่องทั่วไปของวัสดุผสมโฟม ได้แก่: ข้อบกพร่องในแผ่นคอมโพสิต เช่น รอยขีดข่วน รอยแตก รูพรุน รอยแยก ฯลฯ ข้อบกพร่องในการยึดเกาะระหว่างแผ่นคอมโพสิตกับวัสดุแกนโฟม เช่น การหลุดร่อน แกนโฟมเสียหาย เพื่อตอบสนองต่อข้อบกพร่องเหล่านี้ จึงได้มีการพัฒนาวิธีการทดสอบแบบไม่ทำลายที่หลากหลายขึ้นตามลำดับ

อย่างไรก็ตาม โดยทั่วไปโครงสร้างโฟมแซนวิชจะมีพื้นที่ตรวจจับขนาดใหญ่และมีความหนาบาง และมีการนำความร้อนและไฟฟ้าต่ำ และวัสดุโฟมก็มีการลดทอนเสียงมาก ดังนั้นจึงมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากการทดสอบแบบไม่ทำลายของวัสดุผสมทั่วไป ในปัจจุบัน วิธีการทดสอบแบบไม่ทำลายที่เหมาะสมสำหรับโครงสร้างแซนวิชโฟม PMI ส่วนใหญ่รวมถึงการทดสอบแบบไม่ทำลายด้วยอัลตราโซนิกและการทดสอบแบบไม่ทำลายด้วยเลเซอร์ดิสโลเคชั่น