วิธีการหมักสารเคมีโฟม PMI:

วิธีการลดฟองที่ใช้สารลดฟองที่เป็นสารเคมีเพื่อกำจัดโฟมก็เป็นวิธีการลดฟองที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเช่นกัน ตามปัจจัยของการเกิดโฟม สามารถเลือกสารลดฟองที่มีกลไกการทำงานต่างกันได้ สารลดฟองเป็นสารที่ออกฤทธิ์ต่อพื้นผิวทั้งหมดและมีแรงตึงผิวต่ำ เมื่อมีชั้นไฟฟ้าสองชั้นที่ก่อตัวขึ้นจากวัสดุพื้นผิวที่มีขั้วบนพื้นผิวของโฟม การเพิ่มวัสดุพื้นผิวอีกประเภทหนึ่งที่มีขั้วตรงข้ามกันอาจทำให้คุณสมบัติทางไฟฟ้าเป็นกลาง ทำลายความเสถียรและลักษณะเชิงคุณภาพของโฟม และทำให้โฟม แตกหัก; หรือเพิ่มขั้วที่แรงขึ้น สารนี้จะแข่งขันกับสารทำให้เกิดฟองเพื่อพื้นที่บนพื้นผิวของโฟม ลดความแข็งแรงเชิงกลของฟิล์มเหลวของโฟม จากนั้นส่งเสริมการยุบตัวของโฟม เมื่อฟิล์มเหลวของโฟมมีความหนืดมาก สามารถเติมสารบางชนิดที่มีโมเลกุลเกาะกันต่ำเพื่อลดความหนืดที่ผิวของฟิล์มเหลว ทำให้ของเหลวของฟิล์มเหลวสูญเสียไป ทำให้โฟมแตก จึงบรรลุผลสำเร็จ จุดประสงค์ของการกำจัดโฟม

ตามหลักการของสารลดฟองและธรรมชาติและข้อกำหนดของน้ำซุปหมัก สารลดฟองในอุดมคติต้องมีลักษณะเฉพาะ: สารลดฟองต้องมีแรงตึงผิวต่ำ ผลการสลายฟองรวดเร็ว และประสิทธิภาพสูง โฟม PMI มีเพียงพอที่ส่วนต่อประสานของก๊าซกับของเหลว ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่กระจายสูงต้องการให้สารลดฟองมีระดับของความชอบน้ำในระดับหนึ่ง ความสามารถในการละลายของสารลดฟองในน้ำมีน้อยเพื่อรักษาประสิทธิภาพการสลายฟองหรือป้องกันฟองให้คงอยู่ได้นาน การถ่ายโอนออกซิเจนระหว่างกระบวนการหมักและกระบวนการสกัด การแยกและการสกัดผลิตภัณฑ์ในตัวกลางไม่มีผลกระทบใดๆ

ทนต่ออุณหภูมิสูง ไม่รบกวนการใช้ออกซิเจนละลายน้ำ ค่า pH และเครื่องมือวัดอื่นๆ แหล่งที่สะดวกของ defoamers ราคาต่ำ ไม่เป็นพิษต่อจุลินทรีย์ มนุษย์ และสัตว์ สารลดฟองที่ใช้กันทั่วไปในอุตสาหกรรมการหมักโฟม PMI แบ่งออกเป็น 4 ประเภท ได้แก่ น้ำมันธรรมชาติ โพลิอีเทอร์ แอลกอฮอล์ที่สูงขึ้น และเรซินซิลิโคน ซึ่งสองประเภทแรกถูกใช้มากที่สุด สารลดฟองจากน้ำมันธรรมชาติที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ น้ำมันข้าวโพด น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันรำข้าว น้ำมันเมล็ดฝ้าย และน้ำมันหมู เป็นต้น นอกจากจะใช้เป็นสารลดฟองแล้ว สารเหล่านี้ยังสามารถใช้เป็นแหล่งคาร์บอนได้ด้วย แต่ความสามารถในการสลายฟองไม่รุนแรงนัก ดังนั้นปริมาณที่ต้องการบิ๊ก

วิธีการกำจัดฟองเชิงกลระหว่างการหมักโฟม PMI:

ตามกฎของการเจริญเติบโตและการลดลงของโฟมในกระบวนการหมัก มีสองวิธีในการควบคุมโฟม วิธีหนึ่งคือการลดโอกาสในการเกิดโฟมโดยการปรับองค์ประกอบของตัวกลาง (เช่น เพิ่มองค์ประกอบตัวกลางให้น้อยลงหรือค่อยๆ ที่ง่ายต่อการเกิดฟอง) และการเปลี่ยนแปลงสภาวะการเพาะเลี้ยงบางอย่าง (เช่น ph อุณหภูมิ การเติมอากาศ อัตราการกวน) หรือการเปลี่ยนแปลงกระบวนการหมัก (เช่น การให้อาหารเป็นชุด) เพื่อควบคุม

การสลายฟองทางกลเป็นวิธีการสลายฟองทางกายภาพที่จะสลายและกำจัดฟองอากาศด้วยความช่วยเหลือของการสั่นสะเทือนเชิงกลที่รุนแรงหรือการเปลี่ยนแปลงของความดัน สามารถติดตั้งอุปกรณ์ไล่ฟองได้ทั้งภายในและภายนอกถัง สามารถติดตั้งไม้พายขจัดฟองเหนือเพลากวนในถัง และโฟมจะถูกบดขยี้ด้วยผลกระทบของสนามแรงเหวี่ยงพายุไซโคลน นอกจากนี้ยังสามารถเติมสารขจัดฟองจำนวนเล็กน้อยลงในโรเตอร์ขจัดฟองเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการขจัดฟอง วิธีการภายนอกถังคือการดึงโฟมออกจากถัง หลังจากโฟมแตกด้วยความเร่งของหัวฉีดหรือแรงเหวี่ยง ของเหลวจะไหลกลับเข้าสู่ถังหมัก

ข้อดีของการขจัดฟองเชิงกลคือไม่ต้องใส่สารแปลกปลอม (เช่น สารลดฟอง) ลงในน้ำซุปหมัก ช่วยประหยัดวัตถุดิบ ลดโอกาสปนเปื้อน และไม่เพิ่มภาระของกระบวนการสกัดที่ปลายน้ำ อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของโฟม PMI มักไม่รวดเร็วและเชื่อถือได้เท่ากับสารลดฟอง ต้องใช้อุปกรณ์บางอย่างและใช้พลังงานจำนวนหนึ่ง ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของมันคือไม่สามารถกำจัดการก่อตัวของโฟมโดยพื้นฐานได้ ดังนั้นจึงมักใช้เป็นวิธีเสริมในการขจัดโฟม